Repareren is leerrijk repareren is hip repareren is nog duurzamer dan recycleren
... niet ik, maar de krant deze week, bij monde van keukenprinses Dorien Knockaert. De layoutman van dienst (kon haast niet anders zijn dan een man) ontwierp een voorblad onder de kop:
ZOT VAN KAPOT
Weg met de wegwerpmaatschappij
Zo horen we het ook eens van een ander...
Maar dat 'zot van kapot', nou nee. Repareren vraagt werk. Zoals aan deze 'hippe' jurk. Ook weer een cadeautje, als souvenir gekregen. Daardoor ken ik het jaartal: winter 1977.
Mijn enthousiasme was aanvankelijk nogal matig:
- toch wel een tuttig model, met die hoge halssluiting en - zowaar - pofmouwtjes
- het lijfje vele centimeters te smal voor mijn slanke leest
- in het patje met lusjes vooraan had de mot huis gehouden - de rest was gelukkig grotendeels gespaard gebleven.
Verder toch wel een fraai stuk: fijne wol, handgemaakt, rok met een mooie ruisende voering...
Deze jurk bleef dus geruime tijd in, of beter tegen de kast hangen, terwijl ik erover piekerde. Weg met dat wegwerpgedoe, akkoord, maar wat doé je ermee?
Eerst maar eens de zijnaden inspecteren, of daar misschien wat ruimte te winnen viel. Een goeie 2 cm naad, jawel, dat levert algauw een 6 à 7 cm extra breedte op (> 1,5 cm x 4 - reken voor en achter, links en rechts). En als het stuk dan nog wat krap lijkt laten ook de borstnepen (princessennaden) zich nog een half centimetertje uitstikken.
Goed, het lijfje moest hier en daar een stukje los van de rok en ook de mouwen gingen eruit - maar dat zijn details natuurlijk. Met als prettige bijkomstigheid dat de fronsjes bovenaan de mouw (de beruchte pofmouwtjes) grotendeels verdwenen en zelfs de rits in de zijnaad weggelaten kon worden.
En dan het moeilijkste: wat doe je met de mot??! Mijn uitgebreide ervaring met zwarte stoffen leerde me dat je nooit, maar dan ook nooit dezelfde zwarte stof zult vinden, hoe groot je voorraad (van resten) ook is.
Maar als je dan toch aangewezen bent op een verschil, waarom dan niet meteen de vlucht vooruit?
Vond ik daar niet nog een collectie fluwelen linten, waarvan er een precies - nou ja, krap - de juiste lengte en breedte had, en waarvan de glans zo mooi overeenkwam met de zwarte knopen? (en dat kleine foutje in de rand zou ik toch wel even onzichtbaar repareren...)
Hetzelfde gold voor de mottengaatjes in de rok. Het gedierte was zo lief geweest een bescheiden plekje uit te zoeken tegen de zoom of in de buurt van een naad. Stukjes fijn zwart lint met kleine steekjes tegen de achterkant genaaid en geen mens die er iets van ziet.
Dan blijft nog één vraag: waar kwam deze stof vandaan? Oost-Europa?
